Opowieść oparta na rzeczywistych wydarzeniach z lat 1960-tych i autentycznych oszustwach (zobacz Notatki)
Produkcja: 1989
Premiera: 18 sierpień 1989
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Czesław Wiśniak vel Jacek Ben Silberstein
Anka, kochanka Wiśniaka
Roman, mąż Anki
taksówkarz Zdzisław Mitura
sędzia
Janka, żona Andrzeja
Marian Ługowski, dyrektor zakładów
Andrzej, kolega Wiśniaka z celi
sekretarz PZPR
dyrektor szpitala
ordynator
Jan Guz, dyrektor wydziału organizacyjno-prawnego w Urzędzie Wojewódzkim
"attache" Krzysztof Jankowski
Jerzy Berger, dyrektor Wydziału Konsularnego URM
wojewoda
Marysia, żona Mitury
Krysia, wspólniczka Wiśniaka
Stefan, podwładny wojewody
Antonowicz, dyrektor ze zjednoczenia
doktor w laboratorium AGH w Krakowie
obywatelka austriacka
dyrektor hotelu
-
-
kucharka rozwożąca zupę pacjentom w szpitalu
kierowca "konsula"
Linder, dziennikarz " Wieczoru Wrocławia"
w napisach nazwisko: Krotowska
Zieliński
"attache" Roman Białas
-
Nowak, sekretarz POP w zakładach
notariusz
-
naczelnik więzienia
tajniak zaczepiajacy Annę w hotelu "Monopol"
adwokat Wiśniaka
pracownik zakładów graficznych
-
ojciec Mitury
pielęgniarka
adwokat Wiśniaka
wytwórca pieczątek
pracownik zakładów
kolega Wiśniaka w więzieniu
lekarz na obchodzie; nie występuje w czołówce
adwokat Wiśniaka; nie występuje w czołówce
spiker tv; nie występuje w czołówce
ławnik na procesie Wiśniaka; nie wystepuje w napisach
Witold Śródecki, właściciel dowodu osobistego ukradzionego przez Wiśniaka; aktor w rzeczywistości nie występuje w filmie, jego zdjęcie znajduje się w dowodzie "przerabianym" przez Wiśniaka w 53. minucie filmu; nie występuje w napisach
i inni.
Notatki:
Kinowy debiut fabularny dokumentalisty Mirosława Borka.
Historia przedstawiona w filmie oparta jest na biografii słynnego w latach sześćdziesiątych hochsztaplera Czesława Śliwy alias Jacka Ben Silbersteina. W roku 1970 Krzysztof Gradowski zrealizował film dokumentalny "Konsul i inni" poświęcony tej niezwykłej postaci. "Kiedy realizowałem swój film telewizyjny, przekonałem się, że sprawa Silbersteina to we Wrocławiu wciąż żywa historia (...) Całość obrosła legendą i aż byłem zdziwiony, że nikt jeszcze nie podjął się jej przedstawienia w filmie fabularnym. (...) Silberstein był oszustem, hochsztaplerem, kryminalistą, krętaczem - to prawda. A jednak każdy, kto się z nim spotkał, od razu znajdował się pod jego urokiem. Prawie nikt nie miał mu za złe jego czynów, co więcej - wyśmiewano się z ofiar krętactwa Silbersteina" - mówił Mirosław Bork. W filmie przedstawiono pięć anegdot, wszystkie historie wydarzyły się naprawdę, a tylko w jednej z nich Silberstein nie brał udziału. Przygotowując dokumentację, reżyser odszukał sędziego, który prowadził sprawę Śliwy, przez tydzień, od świtu do nocy czytał sądowe akta. Wynikało z nich, że Silberstein sprzedawał rzeczy, których nie miał, chociaż zdobył tylko podstawowe wykształcenie, z powodzeniem podawał się za inżyniera i jako taki pracował w dwóch przedsiębiorstwach. Najgłośniejszy "numer" Śliwy to założenie konsulatu austriackiego, który funkcjonował ponad miesiąc. Ta historia stała się przyczyną aresztowania Silbersteina w roku 1970. Jako recydywista skazany został na kilka lat więzienia. Wyroku jednak nie odsiedział, zmarł wkrótce po uwięzieniu.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
02.140413
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz